روایت تغییر و امید

پایگاه رهنما:

بازسازی سرمایه اجتماعی دولت و افزایش اعتماد عمومی، یکی از مهمترین برنامه های دولت سیزدهم است؛ برنامه مهمی که شرط لازم و ابتدایی برای موفقیت ایده های حکمرانی در ابعاد مختلف است. در 8 سال گذشته بواسطه انباشته شدن حجم زیادی از ناکارآمدی و بویژه تشدید مشکلات در دوسال پایانی دولت اعتدال، اعتماد عمومی جامعه به کارآمدی نهاد دولت کاهش پیدا کرد. در حقیقت، شرایط شکننده اقتصادی کشور و تجربه شکست خورده دولت قبل در بهبود شرایط عمومی و حتی ارتباط‌گیری با مردم در میان‌مدت و بلندمدت، دولت سیزدهم را با انباشتی از تقاضاهای عمومی همراه با بیم و امید مواجه کرده است.

دولت سیزدهم از زمان روی کارآمدن برای تغییر تصویر عمومی نسبت به رویه های اجرایی، تلاش زیادی کرد و البته در بازگرداندن امید به تغییر و تحول در جامعه توفیقات ارزشمندی داشته است؛ برای نمونه تسریع در امر واکسیناسیون با توجه به اثرات کرونا بر زندگی مردم، یکی از مهم ترین عوامل کسب رضایت مردم بوده است. از طرف دیگر آقای رئیسی با حضور متواضعانه خود در بین مردم دیوار بلند بین  دولتمردان و مردم را شکست. مردمی که در 8 سال گذشته، دولتمردان را به عنوان چهره های مغرور می شناختند که حتی گاهی با قول و عمل شان نه تنها مرحم نبودند، بلکه نمک بر زخم می پاشیدند. خنده رئیس جمهور سابق در فردای  ماجرای گران شدن قیمت بنزین‌، مشت نمونه خروار نگاه دولت گذشته به مردم بود. اما حالا مردم با دولتی مواجه اند که درد مردم را درد خود می داند و در ماجرای حمله سایبری به پمپ بنزین ها در سریع‌ترین زمان با مردم از در صداقت وارد شد و ضمن تشریح شرایط، آنها را به خویشتنداری دعوت کرد. مجموعه این مصادیق تا حد زیادی نشان از توفیق دولت آقای رئیسی در چند ماه گذشته برای کاهش شکاف میان دولت و ملت و تغییر تصویر عمومی از قوه اجرایی دارد.

بنابراین باید در نظر داشت که مردم دولت مستقر را به علت نوپابودنش، عامل وضع موجود نمی دانند و به تحول در حکمرانی کشور امیدوارند ولی جامعه بیش از آنکه نشانه های تغییر را در رفتار دولتمردان بیابند، تغییر را در زندگی  خود پی می گیرند.

به عبارتی، دولت سیزدهم در چندماه گذشته سیمای مجموعه‌ای «پرکار»، «خستگی‌ناپذیر» و «مردمی» را از خود نشان داده اما طراحی و اجرا کردن یک ابرمفهوم و ایده برای تغییر شرایط فعلی ضروری است.

بنابراین، ترسیم یک چشم انداز برای تغییر وضعیت فعلی ضروری به نظر می رسد و در این میان کسب رضایت نسبی در برخی برنامه ها مانند واکسیناسیون،نگاه به شرق، حضور بی واسطه در میان مردم، تثبیت قیمت برخی کالاها می تواند سرمایه اجتماعی خوبی برای ادامه مسیر باشد.  در این میان رسانه‌های جمعی مانند روزنامه‌ها و سایت‌های خبری می‌توانند به‌عنوان یکی از ساختارهای تاثیرگذار بر افکار عمومی نقش تعیین‌کننده‌ای در ایجاد امید و احیای سرمایه اجتماعی دولت ایفا کنند. علاوه‌بر این رسانه‌ها به‌عنوان ناظران اجتماعی در بزنگاه‌های حساس و مهم می‌توانند با نقد منصفانه و دقیق خود، جلوی بسیاری از خطاها و اشتباهات دولت و سایر نهادهای حاکمیتی را بگیرند. دیدار چند ساعته رئیس دولت سیزدهم با مدیران رسانه های اصلاح طلب- به عنوان پدیده ای نادر در فضای سیاسی کشور- گامی مهم در مواجهه با نقدها و نقطه نظراتی است که ممکن است برخی گره ها را باز کند.

بنابراین، رسالت و مأموریت دولت سیزدهم در مواجهه با افکارعمومی نه انکار انباشت بحران‌ها و سکوت در برابر زمین سوخته به جا مانده از دولت قبلی، که تبیین استعدادها و اهتمام برای خروج از این وضعیت است؛ روندی که در ماه های گذشته شاهدش بودیم و به تغییر مطلوب امیدواریم.